Schruwelen
Waar ik wil zijn vandaag? En morgen? Aan de zee of in de bergen? In elk geval wil ik ergens zijn op een plaats waar bijvoorbeeld ook nog Sankt-Wendel ligt. Dodelijke salto's op het ijs, roepen, schruwelen, tieren op mijn moeder (die er allang niet meer is), graaien in de modder naar mijn fiets... Waar is mijn fiets? Mijn koninkrijk voor een Fiets! Fluitend met de tong tussen de tanden onderwijl een liedje schrijvend. En ja tussendoor ook nog even bellen of hardnekkig blijven mailen, halsbrekende toeren uithalend om uiteindelijk toch nog mis te tasten. Verkeerd te grijpen hoog hierboven in de kale bomen waar de dode dure vogeltjes van mijn geliefde tickets hangen. Bono en de Zijnen... Ik zal niet nalaten mijn beste lezer(es) om u maandag daarover (of over nog iets anders) te berichten.
Annotaties (1)
(18664)
Annotaties! Notities, noteringen, aantekeningen… Cahier de brouillon. Kladboek. Flitsen, schichten... Gemijmer. Gemier. Muizenissen. Mierenissen. Hou het vast nummer 1, laat het los nummer 2. Ouwe, nieuwe, bekende, onbekende of meer van dezelfde meuk. De meuk er in. Flauw het spelletje. Enzoverder, enzovoort. Maar één gedachte die wordt uitgewerkt of niet. Honderd gedachten of nog meer. Een flard of een adagium. Het kan voldoende zijn, mijn dierbaren. Soms zegt de titel ook al iets. Soms zegt de titel genoeg.. Ik schrijf/t het op. Zoals het zich aandient. Deze titel is voor mij perfect. Dus moet dat - er staat wat er staat - ook voor u volstaan. Annotaties!
Labels: Nootboek
Janet (alweer een eeuwigheid later)
Bono en de Zijnen! Prominent aanwezig dit weekend. Ook volop present in bijvoorbeeld dit wat ouwbakken bericht dat bovendien heel goed kan passen in de serie "Amerika heeft al veel langer dan vandaag een slag van de molen gekregen":
"In de nasleep van Janetgate overweegt de Amerikaanse mediawaakhond FCC om een oud onderzoek naar Bono te heropenen. De frontman van U2 kwam vorig jaar in opspraak toen hij de gong uit "The Hands That Built America" tijdens de ceremonie voor de Golden Globe Awards omschreef als "f*cking brilliant". De Federal Communications Commission oordeelde toen dat de zanger in zijn speech "geen sexuele activiteiten of uitscheidingsorganen omschreef", en dus vrijuit ging. Maar FCC-voorzitter Michael Powell wil nu een nieuw onderzoek. "Ik vind de groeiende grofheid van het taalgebruik compleet onverantwoord," aldus Powell, die ook een wetsontwerp indiende om mediafiguren een boete van 27.500 dollar op te leggen per keer dat ze het woord sh*t, p*ss, f*ck c***, c*cks*cker, motherf*cker and assh*le gebruiken.(NME) (09/02/04)"
O.a. gelezen bij "
go for music".
Als je het vandaag ook 'ns wil proberen? Doe het
hier! Misschien lukt het wel...
Ruïne!
Veel, heel veel
gedichtendag vandaag. Soms danig te veel voor die ene
Corneel in ons. Tegen het vetrandje, het scherpste hoekje van de indigestie aan. Toch maar niet vergeten om vandaag een boekhandel binnen te wandelen. Die poster en die 'naar verluidt' schitterende
Kouwenaar-cyclus zijn, dat weten ze zo, gewoon niet te missen... In "Het bezit van een ruïne!" zijn met Gedichtendag... Mooier kan niet volgens ons?
Externe links:
Gedichtendag 2005, op
boek.be,
radio één en op al
die andere plaatsen...
Hoewel
Hoewel het voor de waard van Arcadië wel meer dan 1 dag per jaar gedichtendag geblazen is, moet ook dit vandaag weer kunnen: Voor gedichtendag één gedicht! Vanuit één van mijn huizen vertrouwen vooruitblikkend zelfs naar één of andere voorbije zomer: Craenenburg!
CraenenburgMiddag op het terras dat voor mij ligt.
En volop zomer! Als aan een oever heb ik uitzicht:
De wereld stroomt, het raam is opgeschoven.
Alleen die hand van mij lijkt daarvan niet zeker nog
en voelt toch maar of het glas niet blijven zitten is.
Een man ziet hoe die hand in de leegte grijpt.
Maar betrapt ben ik niet! Wat zou ik...
Die man op het terras, vijftig en fijnbesnord...
Ik ken hem niet en wat ik van hem ken
is slechts aan wat hij mij denken doet.
Dat hij onder het juk van zijn bril, wat op Pessoa lijkt.
Die man, ik ken hem niet maar net daarom
drink ik met hem op de hoge zonnen van het niets.
Want zo wil ik het leven. Een terras af en toe.
En het besef nabij dat alles even is zoals het hoort.
Dat als iemand jou ziet hij telkens weer een ander ziet.
© Paul Rigolle - 2005
Dessert
Genoteerd: een niet-willekeurige zin uit een boek zonder enig gebrek:
"Hier heb ik een keer eerder met een heer gesoupeerd, en bleek toen zelf het dessert."
Arthur Japin:
Een schitterend gebrek (Arbeiderspers, 5°druk maart 2004, pag. 188)
Rapsodie (De week 2005/03)
Dit is de ochtend van de dag! Plaats en tijd, die zijn bekend. In de ochtend... En ergens waar men hortensia's en orchideeën kweekt. Ergens waar men aan stilte werkt om die op een dag in de verf te zetten. In de niets-ontziende verf van het volle, baanbrekende, allesrovende licht. Groene huizen. Gesmolten zand. Bedrijvigheid van glas. En uit datzelfde glas de vazen waarin straks de bloemen staan waaraan men nu nog werkt. Val-Saint Lambert, Venetië, Bohemen. Rapsodie van licht dat rijst en reist. Als op een winternacht een reiziger... Nooit ver van ons vandaan is en woont het licht. Stelt zichzelf tentoon, rekt zich als katten uit, breit een sprei... Knevelt het gezicht. Voor ons aan het gloeien slaat het licht dat op een ochtend van een dag uit de bros en broze kassen van onze ogen breekt. (Rapsodie: muzikale fantasie op volksmelodieën; dichterlijk mengelwerk)
Semtex (Citaat/Citaten)
"
Nog iets waarbij ik denk: het moet nu echt gedaan zijn of ik gebruik die semtex die ik via het internet heb bemachtigd, is het niet te stoppen geëmmer over de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, iets wat als een gigantisch probleem wordt beschouwd door wel dozijnen mensen. Meestal mensen die een houtsnede van Tijl en Nele op het dressoir hebben staan en voor wie een begrip als 'wereldkeuken' gelijk staat met: een kleintje met stoofvlees en Samuraisaus. Dat oeverloos gelul over wat op de keper beschouwd een volstrekt non-probleem is mag eindelijk eens ophouden. Diep in onze boxershort zijn we allemaal Belgen. Ja, Vlamingen en Walen zijn op veel vlakken heel verschillend, maar onze diversiteit is precies onze kracht, vergeet niet dat wij de wereld én Trappist van Westmalle én de saxofoon hebben geschonken. Dat is iets om trots op te zijn. De Bart De Weverisering van het discours tussen Vlamingen en Walen is dat niet, integendeel."
Vanwege nodig recupereren, normaliseren en opnieuw standariseren na een dagje dichterlijke ontsporing wordt mij vandaag voorgeschreven om het met een citaat van een ander te doen. Wat niet in dovemansoren is gevallen:
Van
Pdw of wie had je dan gedacht...
Westhoek
Af en toe moet een mens op reis in zijn eigen hoofd. Af en toe helpt een dagje uitwaaien tegen en met de wind. Misschien moeten jij en ik wel wat meer op wereldreis in de Westhoek van onze eigen buurt. Gisteren vanuit Jabbeke Noord vertrokken om te stranden bij de bronnen van de Ijzer waar al frans gesproken wordt. Veel genoteerd en misschien hou ik wel iets over. Enkele echo's:
* In Vladslo heeft men met veel metaal en plastic een beschermende constructie omheen het treurende ouderpaar opgetrokken. Een soort bushokje... om te wachten op iets wat nooit zal komen. Als je't mij vraagt verdient Kollwitz beter, veel beter. Helemaal geen gezicht. Gehoopt dat het niet blijvend is.
* Op het
Duitse kerkhof liggen 25644 gevallenen. Albert Schweitzer: "Soldatengraven zijn de grootste predikers voor vrede".
* Een streepje tekst kruipt in mijn hoofd: Waar eerst stilte was en wind. Het lijkt wel een vers.
*
I met a gin soaked, bar-room queen in memphis,
She tried to take me upstairs for a ride.
She had to heave me right across her shoulder
’cause I just can’t seem to drink you off my mind (een andere flard voor je hoofd maar dan op de radio)
* De namen van de dag? En de woorden? Wikkelaar. Clackhoore. Pinne. Spermalie. Sint-Pieterskapelle. Flarden. Reepjes tekst. Diksmuide, een stad vol zaterdag. PAX. Stavele. Eversam. 't Jachthuis van Eversam. Blauwe reiger. Grard. Café de la Douane. Couvoir de l'étoile. In Hondschoote waar niemand blaft.
* In Hondschoote staat een wegwijzer op de markt: Osterburken 702 km. Weet ik, weet iemand waar Osterburken ligt?
21 dichters!
Her en der werd het bericht al de poëtische wereld ingestuurd. Ik doe het hier graag nog 'ns een keertje dunnetjes over! Vrijdag e.k. wordt in de Passa Porta de bloemlezing "21 dichters voor de 21ste eeuw" voorgesteld. Met werk van Koen Bauwens - Geert Buelens - Sven Cooremans - Yves Coussement - Eva Cox - Maarten Crappé - Serge Delbruyère - Maarten De Pourcq - albrecht b doemlicht - Jan Geerts - Ruth Lasters - Fransiska Louwagie - Sis Matthé - Erik Metsue - Kris Pint - X Roelens - Jeroen Theunissen - Nargilah V. H. - David Van Reybrouck - Reinout Verbeke - Peter Vermeersch.
Een selectie als deze is vanzelfsprekend gedoemd om niet meer te zijn dan een piepkleine greep in het net met de grote mazen. Zaligmakend kan voorgaand lijstje dus niet zijn. Bij een paar namen gaan de wenkbrauwen hier zelfs fors de hoogte in. Theunissen en Van Reybrouck, in de eerste plaats dichters? En waar blijven bijvoorbeeld Sacha Blé, Frederik Lucien de Laere en andere Kurt de Boodt's om voorlopig maar deze drie te noemen. Zij die hun naam niet bij de eenentwintig hebben teruggevonden hoeven absoluut niet te wanhopen. Integendeel: steek bij dat tandje en schrijf neer die onverbiddelijke bundel!
Meer info bij :
Passa Porta &
Uitgeverij P.
(Woensdag 19 januari 2005)
Een kleine
update voor 'Dichters Ontspoord!' van komende zaterdag. Jan van der Hoeven moet vanwege een verblijf in Barcelona noodgedwongen forfait geven. Zijn plaatsje in de lijst wordt warm gehouden door Arne Deprez die het gezelschap komt vervoegen. Tijdens het avondprogramma in Diksmuide zijn Willy Spillebeen, Frank Decerf en Reinout Verbeke er dan weer niet bij. Voor het heropfrissen van plaats en tijd van één en ander verwijs ik graag nog 'ns naar de afzonderlijke Dichters Ontspoord!-bladzijde.
Dichters Ontspoord! - Zaterdag 22 januari 2005(Woensdag 19 januari 2005)
Het moest
Het moest er van komen. Nadat ze n.a.v. gedichtendag 2003 en 2004 telkens de trein namen (en daarbij zichzelf op het spoor wisten te komen) vallen ze dit jaar naast het spoor. Op zaterdag 22 januari 2005 lezen niet minder dan 21 West-Vlaamse dichters n.a.v. gedichtendag op drie locaties poëzie. De dichters zijn:
Magda Castelein, Piet Clauwaert, Gilbert Coghe, Patrick Cornillie, Lut De Block, Frank Decerf, Frederik Lucien De Laere, Alain Delmotte, Joris Denoo, Gie Devos, Diana Freys, Philip Hoorne, Paul Rigolle, Xavier Roelens, Willy Spillebeen, Achilles Surinx, jan Van der Hoeven, Toon Vanlaere, Jan van meenen, Reinout Verbeke en Hugo Verstraeten. Te horen en te bekijken komende zaterdag, geheel en al gratis ende voor niks:
Om 11 u in Harelbeke - Stedelijke Openbare Bibliotheek
Om 15 u in Menen - 't Schippershof en
Om 20 u in Diksmuide - 4AD.
Meer info over het evenement is ook
hier na te lezen.
(Een bericht van dinsdag 18 januari 2005)
Gevallen
Wat een in- en intriest verhaal, dat verhaal van Gie Laenen. De voormalige radio-coryfee en
gevierd jeugdauteur (van o.a. 'Paultje ze gaan weer vechten', 'Juf is naar Japan' én tja 'De verboden tuin') is jaren later een diep gevallen held.
Via udn: "De feiten zijn verjaard! Hiep hiep hoera voor de feiten!"
Estafette
Dat lieve kleine
estafette-tje ('het doorgeven van een stokje') is her en der
al een tijdje bezig. Zelf merkte ik pas vrijdagavond laat dat het (muzikale) stokje mij is toegeschoven door de man die ik geen Meester noemen mag en zelf dan maar het liefst omschrijf als
Vriend Wchulseiee... En nee, mijn dierbaren, dat stokje werd mij niet door de tralies heen toegestoken... Wat je dan doet? Wel, simpel, als connaisseur van lijstjes en schema'tjes allerhande, neem je doodleuk dat stokje op! Als was het een waar eerbetoon aan één van die geliefde lichtvoetige hindes als daar meisjes als
Elodie Ouedraogo zijn...
1. Wat is de totale grootte aan muziekbestanden op je computer ?
Ai... Bij mij absoluut geen giga's... Op dit vlak kom ik amper in de buurt van
Beck, vrees ik (en die heeft naar eigen zeggen maar 173 mb)... Zegt dat iets over mij? Volgens mij zegt dat zeker iets over mij (maar nog meer over mij en mijn pc).
2. Wat is je laatst gekochte cd ?
Soms gaat het bij vlagen (en vlaagjes). Met eindejaar waren het er ineens 7. Ultieme inhaalmaneuvers allerhande. Bovendien allemaal eerlijk gekocht in de winkel van
Superkeun (mocht ik dat zeggen, Keun?). Gemiddelde prijs: een onwaarschijnlijk 8,42 €. Sentiment tot en met, een editie van de zeer voorspelbare magnificent zeven:
* Prince -Purple Rain
* Young Neil -Re-ac-tor
* Fleetwood Mac - Greatest Hits
* Corrs - Best of
* Mertens Wim - (alweer) Best of
* Morrison Van - Hard noise the highway
* Gallagher Rory - Live in Europe
3. Wat is letterlijk het laatst geluisterde nr voor je dit bericht las ?
Voor ik vrijdagavond dit bericht te lezen kreeg zat ik in 'De Wijde Wereld', een pittige plaats in R. waar je (ook nog) iets kunt eten... (Het marokkaanse stoofpotje is er bv. heerlijk...) En ja, daar hoorde ik een paar keer (op dezelfde avond dan nog, misschien zegt dat iets over het restaurant) "My funny Valentine". Van die jonge jongen vol branie die ook nog Jamie Cullum heet.
4. Geef 4 nrs door die je heel vaak beluistert of die veel voor je betekenen.
Moeilijk! Wat zeg ik? Moeilijk! Maar alla, dan toch maar voor de vuist weg een paar van mijn 'absolute' nummers:
Jimmy Hendrix: The wind cries Mary
Yannis Markopoulos: Paean
Neil Young: Helpless
Bonnie 'prince' Billy: I see a darkness
Bonnie Raitt: one part be my lover
John Zorn: Spillane
John Coltrane: Giant Steps
(Kon natuurlijk net zo goed iets van I Muvrini, Robert Cray of Tom Waits zijn geweest...)
5. Aan welke 3 personen geef jij het stokje door en waarom?
Dat het geheel en al drie 'blogspotters' zijn, berust op een vreemde toevalligheid:
Pascal Digital. Waarom? Daarom!
Pdw: om te zien wat voor een kloterij hij dit allemaal wel niet zal vinden... En vooral omdat het mij benieuwt hoe hij dat al dan niet ook nog 'ns zal formuleren... Het laatste stokje gaat naar
Anneke. Niet alleen omdat wol wil wandelen maar ook en vooral omdat bouwkunde nu eenmaal bewegen moet...
(In de reeks: Af en toe mag een mens zich op zondag wat laten afleiden...)
WiriWiri (Signalementen/7)
Omdat je er nooit te oud voor bent! Omdat ooit op een dag de tellers van de tijd zijn blijven staan. En jij, omdat ook jij eeuwig iets tussen tien en veertien in gebleven bent, kun je er ook nu nog heen. Warrig, wikkelend, wiebelend:
Villa Kakelbont trekt aan je en dekt je nu ook met haar forum toe. Voor wie honger heeft en plezier in lezen en daarover zelf een boekje wil opendoen! Rollend als een "r": WiriWiri is de naam! WiriWiri is
waar je bent!
(Woe 12/1/2005)
De gave
Kijk, zeg ik. Dit kan nu 'ns de werkelijke reden van bestaan zijn van een poëziesite als die van
Poëzierapport. Dat je op een ochtend, heel vroeg, zo'n gedicht als datgene wat hieronder staat, opnieuw te lezen krijgt. Waarom dit poëzie is die leeft en blijft leven en er in die van een
ander geen belletje ademtocht te blazen valt, is alweer niet in een handomdraai uit te leggen.
Het lijkt een beetje ' simpel ' dit gedicht, maar hoed je, het is het helemaal niet. Het balanceert vervaarlijk op de rand van het karamel-achtige en toch haalt dit gedicht het met lengten van de zuigkracht en de valkuilen van de zichzelf- en allesopslokkende banaliteit. Een gedicht is het dat ook in mijn ogen volop mag dingen naar de broze blijdschap van een nieuwe dag . Een gedicht om op een ochtend als die van vandaag stomweg blij mee te zijn. Iets dat je niet kende. Van een dichter die je niet kende.
Een gedicht om in zijn geheel te citeren, helemaal klaar om (uit-)geknipt en geplakt te worden... Van Jabik Veenbaas (' de Man met de Lamp ') is het en ik doe een beroep op al mijn citaatrechten om het hier met enige schroom toch maar te plaatsen. Want een gedicht is het, groot als een gave:
De gave
Ik liep nog één keer door de stad
om alles weg te geven
mijn benen liet ik aan een bedelaar
die zijn hand ophield in een schemerig park
mijn vingers gunde ik aan een vogel
die er zijn jongen vrolijk mee voerde
mijn kleumend hart schonk ik aan jou
een vreemde, bloederige gave!
toen was ik niets meer dan een lang verlaten,
een ongenaakbaarheid, maar ik werd ook
het onstilbaar begeren van de late bedelaar,
het vogeljong dat reikhalzend uitvloog
en jouw meisjesogen die dorstig dongen
naar de broze blijdschap van een nieuwe dag
© Jabik Veenbaas
Bovenstaand gedicht maakt deel uit van
een bloemlezing die ik - eindelijk in het vaarwater rakend van de 'Friese Welle' en zelf mijlenver daarvandaan zetelend in het West-Vlaanderen van al mijn plaatsen - dringend 'ns in huis moet halen: "
Droom in blauwe regenjas ".
Foto Jabik Veenbaas via: http://www.frysk-en-frij.nl/skriuwers/veenbaas-jabik.htm
Behang?
Wiens Behang? Ons behang! En ja, ook én vooral omdat extremisme ziek maakt wil ik ineens, alsof het dringend was, met jou van boven tot onder
alle kamers behangen!
W.V. (3)
Na alle
gewens en
gepleur ben ik terug! En met mij is ook ons aller W.V., de laatste volksfotograaf, terug. Nadat hij een tijdje afwezig bleef stak er van hem nog 'ns een bericht in de mailbox.
Al contacteerde ik hem wel eerder, ook nu weer heb ik geen toelating om zijn bericht te publiceren. En toch doe ik het! Omdat het merkwaardig is. Net zoals de foto die één van de miljoenen is. Zal hij daarvan opkijken als hij bij gelegenheid net als iedereen zijn eigen woorden 'ns gaat googelen!
Foto © W.V.-2005
Een graf vind je op dezelfde plaats steeds terug. Stellig en zonder twijfel ontmoet je de persoon die er begraven ligt.
In tegenstelling met toen het lijk nog leefde. Want dan moest je bellen wilde je hem zien. Of moest je rondlopen tot je hem per toeval ontmoette.
Of je moest hem kriskras achternalopen in idolatrie. Hem voorbijsteken. Je omdraaien en met opzet op de tenen trappen. Dan had je hem gezien. En kon je hem in de ogen kijken.
Toch is meestal iedereen waar je naar opkeek voor je verborgen gebleven. Je moest naar hem zoeken. Zonder hoop. Hij wilde je niet kennen?
Je kan hen altijd bezoeken eenmaal aan gene zijde van het leven. Als je weet waar hun poort staat. Voor altijd gesloten. Waarlangs ze heen zijn gegaan. Die weg die naar hun einde leidt.
Maar te laat. Een graf beschermt hen die er begraven ligt.
Toch maak ik middelerwijl miljoenen foto's.
W.
Magiku
Drijfveer | Perkament | Gramsci | Prettig | Bernard | Tractor | Het ruwrijmt | Dichters op het Spoor | Huiselijkheid | Zussen | 596 | Fronsmeisje | Zanger | Een Nieuw Lied | De Muren | Koning | Meander | Stalking Hiëronymus | Riem, Mes, Pen | Wennen | Lanterfanten | En zo gebeurt het dat je iemand bent die aan de rand van een in onbruik geraakt zwembad staat... | Tsja Fred | DaLiDa | Erker | Belletje | Patattenvelden | Doodlijnen| Verkerven | Een Menapiër | Wat unbidan we nu? | Klaargemaakt | Prakkiseren | Geen floue trek of tam? | Korzelig | Kriti Mou | Moes | Signaal | Rare Mannetjes | Londersele | Wijzer en Wel | Barbarito | Anhedonia | De Ramsj | Wat de hel | Een soort Vlaanderen | Tiens | Gentianen | Vierendelen | Parkeren in de jazz | Leeuwerik | Lipstick | Giant Menu | Kwadrateren | Eyes | Complex | Inhaalbeweging | Otto | Eremetaal | Verhuisd | Welcome to Nucleus v31 | Vreemd | Paardenhaar |Vergruisd|Nine Eleven | Lange Landen | Vrijdaggevoel | Adieu Tristesse | Silence is easy | Het Kuurne van al jouw Plaatsen | Deuk | Elfriede! | Kar | Bobbel | Knuffelklont | Scheut | Kegelspel | Rumoer | Hardleers | Sticker | Schoolslag | Cryptiek | Werkhuis | Lippen | Zaols | Lemma | Alsem | Slijmen & Slammen | KPM027 | Klapkeun | De Wijk | Schor | Code Monkey | Tulp | Dante | Bernard | Tractor | Drijfveer | Perkament | Gramsci | Prettig | Strovuur | Straalstroom | Tante | Blond | Geen Fluit | ... |
Bij nader inzien kan ik je niet garanderen dat je in 2005 niet nog veel meer van hetzelfde krijgt! Niettemin mag ik jou en de jouwen het allerbeste wensen! Met daarbovenop een ijzeren gestel, de genoegens en de geneugten van een Bourgondië bij de zee, emmers succes, dozen toeval, blikken clichés, rugzakken vol geluk, Gloed, Gezondheid, een ticket voor U2, af en toe een gedicht en meermaals een uitroepteken... Dit alles rijkelijk overgoten met een moreel om bergen (en af en toe een baken) te verzetten!!! Kortom dat 2005 voor jullie één voor één een jaar mag worden van boeken. En van bomen!
Labels: Magiku
